سبک های متنوع معماری در ایران و جهان، نگاه شما را به این رشته جذاب که آمیخته با هنر و ذوق است تغییر خواهد داد.
سبک های معماری:
کلاسیک:
این سبک را که مادر دیگر سبک ها می دانند در دوره زمانی این سبک بین سال‌های ۸۵۰ پیش از میلاد مسیح تا ۴۷۶ بعد از میلاد مسیح بوده و سبک‌های رنسانس، باروک، روکوکو، نئوکلاسیک، منریسم و پالادیانیسم در واقع زیر مجموعه های آن هستند.
ویژگی های و المان های این سبک شامل موارد زیر می باشد:
ساختمان‌های بزرگ و وسیع
استفاده از طرح‌های خمیده و گرد گوشه در طراحی المان‌ها و حجم‌های اصلی ساختمان
کنگره دار بودن ستون‌ها و جداره‌ها
کنده کاری‌های دستی در آنها
اتصال متعلقات زیاد زینتی به ساختمان
انتقال حس شکوه و عظمت به محض نگاه کردن به آنها
با دقت و توجه به جزییات بالا که از ارکان این سبک هستند می توانیم این نوع از معماری را تشخیص دهیم.
یکی از شاخص ترین بناهای این سبک بنای آکروپولیس در شهر آتن یونان است.
معماری یونانی:
سبک رومی:
وقتی سبک یونانی را ادامه دهیم به سبک رومی می رسیم که با اضافه شدن طاق، گنبد و قوس ها پیشرفت کرده است.
معماری بیزانس:
بیزانس یا روم شرقی سبکی دیگر از طراحی در سرزمین های امپراطوری روم است که در استانبول جلوه های کرده است،
مسجد ایاصوفیه در استانبول از شاهکارهای این سبک است.
استفاده زیاد از گنبد و قوس ها در این آثار ویژگی های شاخصی هستند که براحتی می توان این سبک را از دیگر سبک ها تشخیص داد.
سبک معماری اسلامی:
معماری اسلامی گستره‌ای از خاورمیانه تا آفریقای شمالی، آسیای مرکزی و اروپای جنوبی دارد و در هر منطقه از فرهنگ و اقلیم آن مرز و بوم تاثیر گرفته است.
اهمیت دادن به فرهنگ شرقی و محرمیت، حیاط، تزیینات اسلیمی فراوان، نقش و نگاره های طبیعی از ویژگی های این سبک هستند که بطور گسترده در اماکن مذهبی، مساجد و مقبره ها و کاخ های بجا مانده قابل مشاهده هستند.
معماری گوتیگ:
تحولی بزرگ در سبک معماری اروپاییان که ساختمان هایی بلند، سبک تر با طراحی های متفاوت را شامل می شود.
قرن 12 تا 16 میلادی تولد و شکوفایی این سبک در اروپای شمالی بود و بعلت جذابیت های بالا مجددا در قرن 18 تا 20 مورد توجه و اقبال قرار گرفت.
کلیسای نوتردام در پاریس از بناهای شاخص این سبک است.
استفاده از طاق های بلند و بلند و نوک از المانهای جدایی ناپذیر این سبک هستند،
که در بسیاری از کلیساهای آن دوران بوضوح مشاهده می شود.
